De zes gebouwen van de Campus Hoogvliet te Rotterdam, verschillen in hoogte; door te variëren met het aantal bouwlagen heeft de campus een open en transparante uitstraling. Die uitstraling wordt versterkt door de grote glazen gevels, die doorkruist worden door liggende en staande vlakken van beton. De glasgevels bestaan uit een combinatie van helder glas met print en reliëf glas met print.

Als aanvulling op de glasgevels, is binnen de gebouwen schoon beton met reliëf toegepast. Projectarchitect Joris van den Hoogen van Wiel Arets Architects wilde de binnenwanden, die door het vele glas van buitenaf zichtbaar zijn, extra benadrukken. Beton biedt daarvoor bijzondere mogelijkheden, want door gebruik te maken van speciale profielmatten kan het beton tijdens het storten in alle mogelijke vormen worden vormgegeven.

De keuze is uiteindelijk gevallen op een repeterend lijnrastermotief van NOE-Betonvormgeving. Het patroon is gebaseerd op een esdoornbladmotief, dat is omgezet naar een lijnraster met een variërende lijnbreedte tussen 5 en 16 mm. Dit bladmotief komt ook terug in de glazen gevels, waarin het motief wordt geëtst. Reden om het esdoornmotief te gebruiken, is dat op het campusterrein esdoorns worden geplant. Het idee daarachter is dat het groen overgaat in het gebouw.

Het motief is gekaderd binnen een module van 1000 x 2700 mm, dat zich in horizontale en verticale richting repeteert op de gevel. Het motief bestaat uit 84 verlopende, 1 m lange lijnen. Op basis van het 3D-model zijn 230 m2 NOEplast structuurmatten geproduceerd. Deze zijn in de materieelwerkplaats op houten panelen verlijmd, die vervolgens tot verdiepingshoge bekistingschotten zijn samengesteld, en als kant-en-klare schotten op de bouwlocatie zijn afgeleverd.

Na het storten en het uitharden van het beton is de bekisting verwijderd en bleef het reliëf van de mat als afdruk zichtbaar. Door de profilering is een aanzienlijke oppervlaktevergroting ontstaan en is de vorm van de profilering medebepalend voor de lossing. Door de in breedte variërende verticale ribben, diende de wandbekisting in dit project horizontaal naar achteren te worden getrokken om vastklemming in de profiellijnen te voorkomen. Een optimaal resultaat kon worden gegarandeerd, door deze aspecten tijdig te onderkennen en met de uitvoerende partijen te bespreken. De wanden zijn niet beschilderd maar naturel gelaten van kleur.